พี่น้องบางคนเราก็เคยเจอกันได้พบกันบ้างแม้อาจไม่บ่อย และหลายๆคนที่เราอาจไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัว อาจไม่เคยได้รู้จักกัน แต่ถ้าตอนนี้เราได้พบกัน ผมคงอยากจะถามว่า
เหนื่อยไหม เป็นยังไงกันบ้าง…
ดอกไม้สีเหลืองที่หน้าบ้านวนมาออกดอกอีกครั้ง ช่วงที่ผ่านมาเรา(ผมกับจิ๊ก)ก็มีเรื่องให้เหนื่อยเหมือนกัน พอเริ่มจะเขียนจดหมายผู้ถวายตอนนี้แล้ว ในขณะที่คิดแล้วก็เหนื่อยกับสิ่งที่เผชิญอยู่ แต่แล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่าทุกคนคงมีเรื่องที่กำลังต้องเจออยู่ด้วยเหมือนกัน แม้ไม่รู้ว่าจะเป็นเรื่องอะไร แม้ไม่รู้ว่าเวลานี้พี่น้องอาจอยู่ในช่วงเวลาที่ไม่สามารถบอกใครได้หรือเปล่า หรือกำลังต้องแบกภาระเอาไว้คนเดียว มีใครให้ระบายด้วยไหม ผมคงไม่รู้ว่าเราแต่ละคนกำลังเผชิญอะไรกันอยู่ และหนักหนาแค่ไหน
ด้วยความคิดถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้พบกัน แต่ผมเชื่อว่าพระเจ้ารู้ว่าเราแต่ละคนกำลังเผชิญกับอะไร แม้ไม่มีเสียงลงมาจากท้องฟ้า แต่ผมเชื่อว่าพระองค์เป็นเป็นห่วงเรา ตามความรักมั่นคงที่พระองค์มีแน่นอน
เราทั้งหลายก็เป็นคนธรรมดาๆ ที่อาจเผชิญปัญหาในชีวิต เรื่องนี้ทำให้ผมคิดถึง นางรูธ เป็นเรื่องของคนธรรมดาๆกลุ่มหนึ่งที่กำลังเผชิญปัญหาไม่ต่างจากเราทุกวันนี้ นางนาโอมีที่เสียสามี และ ลูกชายก็ตาย เป็นม่าย เหลือเพียงลูกสะใภ้ที่เป็นม่ายเหมือนกัน
นางรูธลูกสะใภ้ที่ทิ้งวิถีชีวิตเก่าของเธอ และ ตามนาโอมีแม่ม่าย ถ้าตามอารมณ์สมัยนี้ก็คือย้ายไปอยู่ต่างประเทศซึ่งที่ประเทศนั้นเขาเหยียดๆและไม่ชอบเรา แต่เธอก็ยืนยันว่าพร้อมที่จะดูแลคุณแม่ไม่ว่าจะเป็นยังไง
และเบื้องหลังเหตุการณ์ตอนนั้นอยู่ในยุคผู้วินิจฉัย สมัยที่ความอยุติธรรมเต็มไปในสังคม ยุคที่ใครๆก็ทำกัน ทำตามใจตัวเอง เศรษฐกิจไม่ดี กันดารอาหาร ช่างเป็นเวลาที่อยู่ยาก โดยเฉพาะกับแม่ม่ายสองคนที่ไม่เหลืออะไร จนต้องเดินทางกลับบ้านเกิด หวังแต่เพียงว่าจะมี “ผู้ไถ่” ตามกฏบัญญัติ ที่จะมารับช่วงต่อมรดกของสามีและเธอสองคนถึงจะรอดจากวิกฤตได้ แต่จะไปหามาจากไหน?
พระคัมภีร์เล่มนี้ไม่ได้พูดว่าพระเจ้าตรัส หรือ พระองค์สำแดงตัวอออกมาชัดเจน มีแต่ “ความเงียบ” เป็น
Silence of GOD
เคยสังเกตกันไหมครับ มีพระคัมภีร์สองเล่มที่ใช้ชื่อของผู้หญิงสองคนมาตั้งคือ นางรูธ กับ เอสเธอร์ และ ทั้งสองเล่มนี้ พระเจ้าอาจ “เงียบ” ไม่ได้มีเสียงมาจากฟ้าสวรรค์ แต่ถึงอย่างนั้นทั้งสองเรื่องกลับยืนยันว่า “พระเจ้าดูแล” พวกเขาอยู่แม้จะดูอย่างเงียบๆแต่ไม่เคยหายไปไหน พระเจ้าไม่เคยทิ้ง
“เผอิญ” นางรูธไปหาอาหารด้วยการเก็บเศษข้าวในไร่นา “เผอิญ” ว่าเป็นนาของ โบอาส ซึ่งเป็นญาติที่เข้าข่ายสามารถเป็น “คนไถ่” ตามกฏ “ดูซิ” “เผอิญ” ว่าโบอาสกลับมาพอดี เลยเจอกับ “รูธ” และทั้งสองก็ได้รู้จักกัน
พระธรรมตอนนี้ใช้คำว่า “เผอิญ” ที่ไม่ใช่เพราะความ “บังเอิญ” แต่ กำลังบอกกับเราว่า แม้ไม่มีเสียง ไม่มีเอฟเฟคใดๆ แต่พระเจ้าครอบครองอยู่เสมอ พระองค์ดูแลอยู่ จนนำทั้งสองคนมาพบกับ โบอาส
โบอาส เป็นคนที่ตั้งใจรักษาชีวิตตามพระบัญญัติ สวนกระแสสังคมที่กำลังเสื่อม ตามแบบฉบับคนยุคนั้นที่ใครๆก็ทำตามๆกัน และ การมาถึงของ นาโอมี คือ การเปิดโอกาสให้ โบอาส ได้สำแดงชีวิตตามสิ่งที่เขาเชื่อและยึดถือ และ เป็นอย่างนั้นจริงๆ
แม้โบอาสอยากจะช่วยนาโอมีและรูธ แต่เขาก็ยังสัตย์ซื่อให้โอกาสกับญาติที่มีสิทธิก่อน จนญาติคนนั้นปฏิเสธ แม้จะได้ที่ดิน แต่ถ้าต้องดูแลแม่ม่ายอีกสองคน ญาติคนนั้นจึงปฏิเสธ แต่โบอาสไม่คิดเช่นนั้นเขาพร้อมจะดูแล ทั้งสองคนโดยไม่เกี่ยงว่าเขาจะเสียสิทธิอะไรไป
เรื่องราวชีวิตคนธรรมดาที่ต้องเผชิญปัญหา ดิ้นรนในการใช้ชีวิต การสูญเสีย การได้เจอกับใครสักคน รักกัน เรื่องราวของคนธรรมดาๆจบลง
ภายหลังพระเจ้าใช้ให้เขาเป็นต้นเชื้อสาย “ดาวิด” กษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ และ ยังเป็นเชื้อสายของความเชื่อจนถึง “พระเยซูคริสต์”
ถ้าตอนนั้นมีคนไปสัมภาษณ์ พวกเขา ว่ารู้ไหมว่าการที่พวกเขาจะต้องเผชิญกับทุกข์ลำบาก แต่ตอนหลังจะกลายเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่ พวกเขาก็คงตอบเหมือนกัน
“ไม่รู้” และ พวกเขาคงไม่ได้คาดหวังอะไรแบบนั้น
แต่พระเจ้าสามารถใช้ปัญหา ใช้ชีวิตของพวกเขาให้กลายเป็นแผนการของพระองค์ได้ พระองค์ให้เกียรติพวก เขาเป็นเชื้อสายของความเชื่อ ทั้งหมดเกิดขึ้นได้ก็เพราะเขาใช้ชีวิตด้วยความ “สัตย์ซื่อ”
ตอนที่กำลังเหนื่อยหลายครั้ง คำว่า “สัตย์ซื่อ” เป็นคำที่อยู่ในใจผม คำนี้อยู่กับผมตั้งแต่ปีที่แล้ว เมื่อตอนเร่ิมทำรายการ “พระคัมภีร์ไม่ไหลย้อน” ท่ามกลางปัญหาที่เข้ามาเมื่อเวลาผ่านไป ผมก็ได้เห็นว่าพระเจ้าช่วยอย่างไร ผ่านเหตุการณ์ “เผอิญ” หลายอย่าง แม้ไม่ใช่เรื่องราวที่ดูอัศจรรย์ แต่พระเจ้าก็อยู่ด้วยในเรื่องธรรมดาทุกวัน
นอกจากนั้นผมเชื่อว่า ความสัตย์ซื่อ ของพี่น้องทำให้เรายังทำงานอยู่ได้ ผมไม่มีคำขอบคุณใดๆที่ตอบแทนได้มากพอ มันเปลี่ยนเป็นความคิดถึง จนส่ิงที่ผมนึกได้มีแค่ถามพี่น้องว่า เหนื่อยไหม เป็นยังไงกันบ้าง…
พระเจ้ายังอยู่ด้วยในชีวิตของทุกคนนะครับ ไม่ว่าวันนี้จะเจออะไร ขอให้เราได้ใช้ชีวิตกันอย่าง สัตย์ซื่อ กันต่อไปนะครับ
ขอพระเจ้าเสริมกำลัง
………………………………
รายการพระคัมภีรไม่ไหลย้อนกลับ ที่ทำร่วมกับ อ.ธนิต ในซีรี่ย์ “ผู้เผยพระวจนะน้อย” จำนวน 12 ตอน จบแล้ว และ กำลังวางแผนจะทำซีรี่ย์ต่อไป อาจพักประมาณ 4 สัปดาห์เพื่อเตรียมเนื้อหา และ ยังคงได้ อ.ธนิต ที่สละเวลามาทำงานด้วยกัน ส่วนตัวผมเอง เพราะทำเรื่องนี้เลยได้เข้าไปนั่งเรียนพระคัมภีร์สัปดาห์ละ 1 วิชา
รายการสวัสดีชาวโลกของน้องพี จะทำประเด็นเกี่ยวกับ ชีวิตในศตวรรษที่ 21 แนวคิดของสังคมที่จะมีอิทธิพลในชีวิตคริสเตียนของเรา และ เรื่องราวเกี่ยวกับการปรับตัวของคริสตจักรให้ได้ฉุกคิดกัน
ปีนี้มีคนบอกว่าเนื้อหาของเราโตขึ้นหน่อย ที่เป็นอย่างนั้นส่วนหนึ่งเมื่อเราได้คุยกัน คอนเท้นท์คริสเตียนมีเพิ่มขึ้นครับ และ เราก็ไม่อยากทำซ้ำซ้อน ผมมองว่าตรงไหนที่ขาดเราก็ไปช่วยเติมดีกว่า
ส่ิงที่เราพบอย่างหนึ่งก็คือ ช่วงชีวิตคริสเตียน ที่จะมีช่วงที่
- ก่อนเข้าโบสถ์
- เข้าโบสถ์ ได้รับการเลี้ยงดู
- ถอยห่างจากโบสถ์เพราะมีคำถาม
- ยังคงเป็นคริสเตียนอยู่ แต่ออกจากโบสถ์
เมื่อตอนแรกเริ่ม เราเจาะไปที่กลุ่ม 1กับ3 ซึ่งน้องๆมีปัญหาแต่เพราะยังใหม่จึงอาจมีคำถามที่ไม่กล้าถาม และกลุ่ม 3 ที่อาจมีปัญหาบางอย่างเลยไม่กล้าถาม แต่ในปัจจุบัน คอนเท้นท์คริสเตียน ข้อ 1-2 มีเยอะมากๆแล้ว แต่กลุ่ม 3-4 ยังน้อยอยู่ เนื้อหาของเราในปีนี้จึงโตขึ้นนิดนึงเพื่อเข้าไปในกลุ่มนี้
ยังมีเนื้อหาที่เราอยากทำอยู่อีก แต่ยังไปต่อไม่ได้ ทั้งด้านการดำเนินชีวิตท่ามกลางสังคมแบบ daily life เลย เรื่องราวการใช้ชีวิตในที่ทำงาน ท่ามกลางคนที่ยังไม่รู้จักกับพระเจ้า รวมไปถึงเรื่อง Love coach ที่ตั้งใจว่าจะทำเนื้อหาให้โตขึ้นจากก้าวแรก ชอบๆรักๆ ไปสู่ เนื้อหา “ชีวิตคู่” ซึ่งตอนนี้คนที่เราหมายมั่นไว้ได้ไปเก็บประสบการณ์ในการเริ่มต้นเป็นคุณแม่มือใหม่อยู่ ก็คงต้องรอกันอีกสักพัก
ทั้งหมดที่ตั้งใจก็เพื่อสนับสนุนการใช้ชีวิตคริสเตียน ธรรมดาๆของเราทุกคน ให้ได้สัตย์ซื่อ กันต่อไป เนื้อหาและเรื่องราวเหล่านี้ผมยังคงหาผู้ที่สนใจมาร่วมทำอยู่ ขอฝากไว้ในคำอธิษฐานด้วยครับ
ด้วยรักและสัตย์ซื่อ
ท็อป
.
.
.
.
Related Posts
- Author:
- เนื้อแท้เป็นคนรักหนัง เบื้องหลังดีไซน์เก๋ๆ สวยๆ ของเว็บชูใจ คือฝีมือของเค้า นักออกแบบตัวยงผู้รักบอร์ดเกมเป็นชีวิตจิตใจ และอยากเห็นงานสร้างสรรค์คริสเตียนไทยพัฒนาก้าวไกลไม่แพ้ชาติไหนในโลก
