ผู้เขียน: มนุษย์ ATM
วันที่ 26 ตุลาคม 2017 เป็นวันที่รัฐบาลประกาศเป็นวันหยุดแห่งชาติเนื่องจากเป็นวันถวายพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 นอกจากสำนักงาน ธนาคาร องค์กรต่างๆ และทั้งรัฐและเอกชนจะหยุดงานแล้ว ห้างร้านต่างๆ ทั้งใหญ่เล็กทั่วไทยก็หยุดทำการด้วยเพื่อให้ประชาชนชาวไทยได้มีโอกาสไปร่วมพระราชพิธีฯ และรับชมถ่ายทอดสดพิธีอันยิ่งใหญ่อันเป็นวันที่หัวใจคนไทยทั้งประเทศแทบหยุดเต้นด้วยความสูญเสียพระมหากษัตริย์ผู้ทรงเป็นที่รักยิ่งของไทย
…
ผมได้ยินข่าวว่าแม้กระทั่ง 7-11 ที่เปิด 24 ชั่วโมงไม่เคยปิดเลยก็จะปิดพร้อมกันทุกสาขาทั่วประเทศ หลายคนรู้เรื่องนี้ดีเพราะข่าวเรื่องร้านไหนปิดวันไหน ห้างไหนปิดห้างไหนไม่ปิด ก็ต่างแพร่ไปปากต่อปากด้วยเช่นกัน ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้ผมนึกถึง วันสะบาโตของอิสราเอลในสมัยพระคัมภีร์ เพราะถ้าทุกห้างร้านหยุด สภาพบ้านเมืองก็คงจะเป็นแบบนี้ เพราะทุกคนต่างหยุดงานท้องถนนก็คงจะไม่เร่งรีบ ผู้คนไม่ทำงาน ยกเว้นแต่บางงานที่มีความจำเป็นต้องดูแลชีวิตผู้คนเช่น หมอ พยาบาล ตำรวจ หรือ ผู้ขับรถสาธารณะ
เราทุกคนรู้อยู่ว่าหากร้านค้าต่างๆ งดขายอาหารเราจะต้องทำยังไง ก็คือเราจะต้องกักตุนไว้สำหรับตัวเองในโมงยามนั้น ร้านหลายร้านปิดก็จริงแต่เจ้าของร้านเหล่านั้นก็ได้เตรียมอาหารไปแจกสำหรับผู้เข้าร่วมพระราชพิธีในที่ต่างๆ แทน หรือบางร้านก็เปิดแจกอาหารฟรีที่หน้าร้านของตัวเองในวันนั้นเลย บางร้านไม่ปิดด้วยเหตุผลที่ว่า เขารู้ว่าจะมีความลำบากเกิดกับคนบางกลุ่มเช่นนักท่องเที่ยวที่ไม่รู้ที่ทางในเมืองไทย คนเดินทาง หรือแม้กระทั่งคนที่อาจจะไม่มีเวลาเตรียมตัวได้ทันจึง เปิดขายอยู่บ้างในตอนกลางวัน
มีคนที่เตรียมอาหารไว้สำหรับตัวเอง
…มีคนที่เตรียมอาหารเผื่อไว้สำหรับคนอื่น
มีคนที่ไม่เตรียมตัวแม้จะรู้ล่วงหน้าว่าจะเกิดอะไรขึ้น
และ…มีคนที่ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเลยหากไม่เตรียมอาหาร
.
ปัญหาเกิดขึ้นในตอนกลางคืน … ที่ทุกร้านต่างปิดเรียกว่าแทบจะ 100% เพราะพระราชพิธีรอบค่ำเป็นช่วงเวลาสุดท้ายที่มีความสำคัญอย่างยิ่ง ในตอนนั้นคนส่วนใหญ่อยู่ที่บริเวณจัดงาน หรือไม่ก็เฝ้าดูราชพิธีอยู่หน้าทีวีกันหมด และเวลาล่วงเลยไปนานค่อนคืน อาหารที่ตุนเอาไว้ก็ร่อยหรอ ขนาดผมเองที่ตุนอาหารไว้เสียมากมายยังอยากออกไปซื้ออะไรที่ 7-11 ดูซักหน่อย
เพื่อนในเฟสบุ๊คโพสออกสื่อบ่นหิว และดูเหมือนความหิวในวันนี้จะมากเกินปกติไปหน่อย เสบียงของเขาก็หมดก่อน กินมื้อค่ำเสียอีก ผู้คนหิวโหย และปวดร้าวเมื่อรู้ว่าร้านสะดวกซื้ออันเป็นที่พึ่งพายามยากนั้นจะเปิดอีกทีเที่ยงคืน มวลมหาประชาชนต่างมุ่งไปยัง 7-11 เพื่อหวังเพียงอาหารประทังชีวิต แต่บางคนก็ต้องพบกับความสิ้นหวัง เมื่อเห็นภาพความว่างเปล่า หรือเมื่อของชอบที่เฝ้าคิดฝันนั้นถูกเหมาไปจนเกลี้ยงแผง
นึกไปแล้วก็ตลกดี ที่ทุกคนฝากท้องไว้กับร้านสะดวกซื้อ แต่ในเวลาเช่นนี้ ความสะดวกซื้ออาจจะไม่สะดวกอีกแล้วเพราะสินค้ามีไม่เพียงพอต่อความต้องการซะแล้ว
_______________
.
ผมนึกถึงเรื่องราวในพระคัมภีร์ สองเหตุการณ์คือเหตุการณ์ที่มีคนมาชุมนุมที่ภูเขาเพื่อฟังพระเยซูเทศนาสั่งสอน และพวกเขาได้กินอิ่มหนำ กับเหตุการณ์ของหญิงสาวพรหมจารี 10 คน ที่กำลังรอเจ้าบ่าว แล้วบางคนเตรียมน้ำมันในตะเกียงมาไม่เพียงพอ คนมีมีไม่เพียงพอก็ต้องกุลีกุจอออกไปหาซื้อน้ำมันมาใส่ตะเกียงเพิ่มเพราะเวลาที่รอเจ้าบ่าวมารับเข้าสู่งานเลี้ยงแต่งงานนั้นยาวนานกว่าที่คาดคิด แต่สุดท้ายพวกเธอก็มาไม่ทันและไม่ได้เข้าสู่งานเลี้ยง
.
“เวลานั้น แผ่นดินสวรรค์จะเปรียบเหมือนหญิงพรหมจารีสิบคนถือตะเกียงของตน ออกไปรับเจ้าบ่าว เป็นคนโง่ห้าคน และเป็นคนมีปัญญาห้าคน คนโง่เหล่านั้นเอาตะเกียงของตนไปแต่ไม่ได้เอาน้ำมันไปด้วย คนที่มีปัญญานั้นเอาน้ำมันใส่ขวดไปกับตะเกียงของตนด้วย เมื่อเจ้าบ่าวมาช้า ก็พากันง่วงเหงาและหลับไป เมื่อถึงเวลาเที่ยงคืนก็มีเสียงร้องว่า ‘เจ้าบ่าวมาแล้ว จงออกมารับท่านเถิด’ หญิงพรหมจารีทั้งหมดนั้นก็ลุกขึ้นตกแต่งตะเกียงของตน บรรดาคนโง่ก็พูดกับพวกที่มีปัญญาว่า ‘ขอแบ่งน้ำมันของพวกท่านบ้าง เพราะตะเกียงของเราจวนจะดับอยู่แล้ว’ พวกที่มีปัญญาจึงตอบว่า ‘น่ากลัวน้ำมันจะไม่พอสำหรับเราและพวกท่าน จงไปหาคนขาย แล้วซื้อสำหรับตัวเองจะดีกว่า’ ระหว่างที่เขาทั้งหลายออกไปซื้อ เจ้าบ่าวก็มาถึง พวกที่เตรียมพร้อมอยู่แล้วก็ไปกับท่านในงานสมรส แล้วประตูก็ปิด ภายหลังหญิงพรหมจารีอีกห้าคนก็มาร้องว่า ‘ท่านเจ้าคะ ขอเปิดให้เราด้วย’ แต่ท่านตอบว่า ‘เราบอกความจริงกับท่านทั้งหลายว่า เราไม่รู้จักท่าน’ เพราะฉะนั้น จงเฝ้าระวังอยู่ เพราะพวกท่านไม่รู้กำหนดวันหรือเวลานั้น”
(มัทธิว 25:1-13)
.
เรื่องราวในพระคัมภีร์อาจเทียบคียงไม่ได้กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่ 7-11 ในวันนั้นนัก แต่ก็มีเพื่อนบางคนตะโกนตอนเที่ยงคืนว่า “เซเวนเปิดแล้วๆ” แต่พอเปิดสภาพก็เป็นอย่างในรูป ทำให้ผมเรียนรู้ว่าการเตรียมตัวให้พร้อมนั้นสำคัญจริงๆ เพราะเมื่อถึงเวลาที่เราต้องพร้อมแต่เราไม่พร้อมนั้นเราคงจะเศร้าน่าดู
.
“การไม่ได้เตรียมอาหารสำหรับการกินในวันที่ร้านปิดวันสองวันอาจทำให้เราอดอยาก
แต่การไม่ได้เตรียมชีวิตของเราเพื่อเข้าสู่ชีวิตนิรันดร์นั้น
น่าจะเป็นความเจ็บปวดที่เกินคาดคิดมากเลยทีเดียวนะครับ”
#ชูใจชวนแชร์ เพราะเรารู้ว่าทุกคนมีเรื่องเล่า… ชูใจจึงชวนมา ‘ส่งต่อ’ เรื่องราวที่พระเจ้าทรงทำในชีวิตของคุณเพื่อ ‘ชูใจ’ คนอื่นต่อไป <3 อ่านรายละเอียดได้ที่ >> https://choojaiproject.org/choojai-forward
Related Posts
- Author:
- Blogger ผู้มากความสามารถในงานเขียน เป็นคริสเตียนที่เรียนสังคมวิทยา ฯ มาอย่างโชกโชน สเตตัสปัจจุบันเป็นนักเขียนอิสระ และ รับใช้พระเจ้าไปด้วย :)
- Illustrator:
- Emma C.
- เด็กสาวหน้านิ่งจากเมืองกรุง มุ่งหน้าใช้ชีวิตในเมืองเหนือ พระเจ้านำให้ได้มาทำงานกับชูใจ เธอผู้นี้มีความสามารถหลากหลาย ทั้งวาดภาพ เขียน เรียบเรียง และเอาขามาพาดคอระหว่างนั่งทำงาน เธออินกับการสะกดคำให้ถูกต้องตามราชบันฑิตฯ และมีรสนิยมวินเทจผิดจากความเป็นเจนวาย เป็นหนึ่งใน Avenger ทีมบก.ที่จะมาช่วยชูใจผู้อื่นกัน
