เรื่องราวต่อไปนี้ดัดแปลงมาจาก blog ส่วนตัวของเด็กต้นเรื่องและเรียบเรียงขึ้นใหม่โดยพยายามรักษารูปแบบดั้งเดิมเอาไว้ อาจมีภาพ ภาษา และวิธีการสื่อสารไม่เป็นทางการมากนัก
*…ต่อไปนี้เป็นเรื่องราวในช่วงที่เชอจริงจังกับการลดน้ำหนักมากกว่าพึ่งพาพระเจ้าค่ะ
…หลังจากตัดสินใจเลิกยาลดความอ้วน เชอก็เข้าสู้การต่อสู้และการทดลองทั้งทางด้ายร่างกายและจิตใจ
12 ธันวาคม 2556
——————————————————————————————————–
โยนยาลดน้ำหนักทุกแบรนด์ ทิ้งไปค่ะ!
ช่วงแรกของการลดน้ำหนักเชอพึ่งพาตัวเองจนไม่ได้มองที่พระเจ้าเลยค่ะ อย่างที่เชอได้บอกไปแล้วเมื่อ EP. 1 ว่าเชอได้ตัดสินใจเลิกพึ่งพายาลดความอ้วนอย่างถาวรแล้ว ด้วยความตั้งใจเต็มเปี่ยม แม้เข้าใจดีว่าการเลิกนั้นจะต้องเจอผลของโยโย่เอฟเฟค (yoyo effect)* เล่นงานแน่นอน แต่ก็อย่างว่าแหละ มันถึงเวลาที่จะต้องเลิกแล้ว ก่อนที่มันจะแย่ไปกว่านี้ เพราะระหว่างความผอมเพรียวแบบฝืนธรรมขาติแล้วต้องรอให้ตับพัง ระบบเผาผลาญพัง มีแต่พังๆ เรื้อรังในระยะยาวกับการเลิกตอนนี้แต่ต้องเจอกับโยโย่เพื่อชีวิตที่ดีขึ้นนั้นเชอเลือกอย่างหลัง
*yoyo effect คือ ผลพวงจากการเลิกยาลดความอ้วน เช่น หิวมากขึ้นและน้ำหนักเพิ่มมากอย่างรวดเร็วขึ้นเนื่องจากร่างกายโหยหาสารอาหารและพยายามกักเก็บทุกอย่างไว้เป็นพลังงานสำรองหลังจากน้ำหนักลดลงอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้กลับมาอ้วนง่ายกว่าเดิมและระบบเผาผลาญในร่างกายรวน
แต่เอาเข้าจริง มันไม่ง่าย มันต้องต่อสู้ดิ้นรน!
อัพเดทสภาวะร่างกายตัวเองสักหน่อย ต้องขอบอกเลยว่าว่า เชอ กำลังต่อสู้ดิ้นรนกับอาการโย่โย่เอฟเฟค อย่างมาก ก่อนหน้านี้ที่หายไป เพราะทำใจไม่ได้กับขนาดตัวที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
ถึงตอนนี้ก็ยิ่งทำใจไม่ได้ใหญ่… แต่ก็ตัดสินใจไปแล้ว่าจะต้องอัพเดทให้เหล่าประชาชาติได้รู้ถึง“ผลข้างเคียง” อันรุนแรง!! จากยาลดน้ำหนัก จะได้รู้ไว้เป็นอุทาหรณ์จริงๆ สำหรับคนที่ริเริ่มจะกิน หรือกำลังกินอยู่ จะได้ตัดสินใจอะไรๆ ให้มันทันท่วงทีไม่ต้องมาเสียใจทีหลัง แบบนี้ …
ตามที่เคยเล่าไปว่าน้ำหนักลดลงไป 25 กิโล ในช่วงตอนที่กินยา น้ำหนักของเชออยู่ที่แถวๆ 57-58 กิโลกรัม พอตัดสินใจเลิก ผลจากการโยโย่ยา น้ำหนักมันขึ้นมาเรื่อยๆ จนตอนนี้หนัก 62 แล้วค่ะ ทีแรกว่าจะไม่ชั่งแล้วค่ะ แต่ด้วยความที่ไปฟิตเนสแล้วรูปร่างก็ไม่ลดลง เลยไปชั่งน้ำหนักดู ชัดเลย!! T T ไม่ใช่แค่รูปร่างที่ไม่ลดลง ตัวเลขบนตราชั่งมันก็มากขึ้น!!!
ที่มากกว่านั้น!!!!!
เชอเพิ่งกลับจากเที่ยวขอนแก่นเมื่อคืน พี่ที่อยู่ที่นั่นพากินทุกร้านจ้า 4 มื้อ/วัน แถมมีขนมรอบดึกอีก จนสภาพที่เราได้กลับมาคือ ตอนนี้ หนัก 65!!! อันนี้ไม่โทษใคร โทษตัวเอง เลี่ยงไม่ได้ ไปขอนแก่นครั้งแรก 4 วัน 3 คืนพี่เค้าก็พาชิมทุกอย่าง ด้วยความไม่อยากเสียเที่ยว มานั่งงกๆ ไม่กินให้เพื่อนรำคาน มาถึงถิ่นแล้วก็กินไปทุกร้านที่พี่เค้าพาไป ผิดที่ฉันเอง.. ตัวของฉันเอง ฮือออออออ
สรุปยอดน้ำหนักคงเหลือที่ยกมา คือ 65 กิโลถ้วนๆ ไม่ต้องทอน หรือ ขึ้นมา 7 กิโล จ้า (58–>65)
รูปสภาวะตัวแตกที่ไปเที่ยวทริปนี้
ไม่กล้าถ่ายพุงให้ดู “มัน ใหญ่ มาก!!!” (T______T)
รูปตอนนี้…บวมอืดขึ้นจริงจัง T T
บอกเลยว่าใส่ชุดนักศึกษาไม่ได้แล้ว T T จากนี้จะเป็นการดิ้นรนใหม่ เริ่มใหม่แบบจริงจัง เห้อเครียดทั้งวัน ใจก็ต้องสู้ เพราะตั้งใจไปแล้วว่าต้องไม่กลับไปพึ่งยาอีก
ลองคิดดูนะคะชาวชูใจ โดยเฉพาะคุณสาวๆ การที่วันนึงเราตัวใหญ่ขึ้น จนแบบ เห้ย!!!!!!!! ใส่เสื้อผ้าไม่ได้ซักตัว น้ำหนักมันขึ้นๆๆๆๆ จนเราต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าทั้งตู้มันจะรู้สึกยังไง นั่นแหละคือความยาก แล้วก็ยังมีคนมาถามไม่เว้นแม้แต่คนที่โบสถ์ว่า… “ทำไมอ้วนขึ้น” มาไล่ให้ไปลดน้ำหนัก มันรู้สึกยังไง ทั้งๆ ที่เราก็ออกกำลังกายอย่างหนักแต่กลับถูกมองถูกถามด้วยน้ำเสียงและสายตาแบบตั้งคำถามว่าทำไมไม่ดูแลตัวเอง ทำไมไม่รักตัวเอง ปล่อยตัวให้อ้วนถูกตัดสินจากสิ่งที่เค้าเห็น…ไม่ใช่สิ่งที่เราเป็น
กำลังใจสำคัญมาก
ยังดีที่มีพี่ที่เข้าใจคนหนึ่งเค้า แนะนำเรื่องการกินมา ซึ่งเชอเองก็เป็นคนใจร้อน อยากผอมเร็วๆ กะจะพึ่งสูตร 3 วัน (แบบกินแบบน้อยมาก เป็นที่นิยมของดารา) แต่พี่เค้าก็ให้เลี่ยง เพราะมันจะโยโย่อยู่ดี การโยโย่ไม่ได้เกิดจากยาอย่างเดียว แต่เกิดจากการปรับเปลี่ยนกินแบบกระทันหันด้วย เพราะร่างกายมันปรับตัวไม่ทันมันจะเสียสมดุลย์ส่งผลให้ สมองโหยหาอาหารเพื่อชดเชย จากนั้น 3 วัน นึกออกมั้ยเราจะเป็นยังไง …
บางทีก็รู้ทั้งรู้นะว่าลดน้ำหนักไม่ได้เกิดจากชั่วข้ามคืน แต่ด้วยสรีระตอนนี้ที่ไม่โอเคเอามากๆ ทำให้เชอยิ่งเครียดเครียด เครียดทั้งวันทั้งคืนจริงๆ
เพราะฉะนั้น ตอนนี้สิ่งที่เชอทำได้ คือการเข้าฟิตเนสให้มากขึ้นจะเพิ่มเป็น 5-6 ครั้ง/สัปดาห์ เล่น weight ให้หนักขึ้น และเพิ่มการเข้าคลาส Yoga เดี๋ยวเสาร์นี้จะไปสมัครสมาชิก fitness first ใหม่ค่ะ เพราะฟิตเนสเดิมที่เล่นอยู่มันหมดอายุละ พอดีซื้อดีลลดราคาได้เลยจะไปลองเล่นดู
ช่วงวันธรรมดาเชอฝึกงาน ต้องนั่งหน้าคอมทั้งวัน 10.00-19.00 ยิ่งอืดเลย แต่ข่าวดี เชอจะฝึกเสร็จวันที่13.12.13 นี้แล้วค่ะ จะได้มีเวลาเข้าฟิตเนสแบบทั้งวันซะที
ใครมีประสบการณ์ในช่วง “โยโย่ เอฟเฟค” มั้ยคะ? อยากให้แชร์มากเลย รู้สึกท้อแท้จริงๆ ค่ะ เครียดทั้งวัน แต่ไม่ถอยนะ!!
ป.ล. ไม่ว่าจะยังไง อิเชอจะไม่มีวันล้มเลิกภารกิจฟื้นฟูนี้เด็ดขาด!!
เพียงแค่ตอนนี้รู้สึกท้อกับรูปร่างตัวเองเท่านั้นเอง 🙁
Create Date : 12 ธันวาคม 2556 |
. . .
จากพี่ชูใจ : พี่ชูใจรู้สึกสงสารน้องเชอผู้เขียนอย่างจับใจ ใครที่กำลังก้าวผ่านช่วงเวลายากลำบากในการลดน้ำหนักคงจะเข้าใจดี และใครที่กำลังต่อสู้อยู่พี่ชูใจขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ตอนหน้าพบกับภาระกิจพิชิตอ้วนของน้องเชอได้ใหม่แบบจัดเต็มมาดูว่าหลังจากเฟลไปแล้ว เธอลุกขึ้นมาสู้อย่างไรและทำอะไรบ้าง และในที่สุดเธอได้เรียนรู้อะไรจากพระเจ้า
ติดตามเรื่องราวการต่อสู้กับสิ่งที่เรียกว่าไขมันและประสบการณ์จริงของเชอรี่ได้ใหม่ใน EP.3 ของลดความอ้วนไดอารี่ได้ใน วันเสาร์หน้า ทางชูใจ Project ชาวชูใจสามารถติดตามผลงานของ Blogger สาวคนนี้ได้ทาง …
Facebook : www.facebook.com/cherriiecherryfanpage/
IG: @cherriiecherry
Blog: www.cherriiecherry.com
Related Posts
- Author:
- เชอรี่ เชอ หรือ อิเชอ. Blogger สาวสวยที่เคยเผชิญกับความอ้วนและผ่านความเจ็บปวดจากการต่อสู้กับยาลดน้ำหนัก เรื่องราวของเธอให้กำลังใจผู้คนมากมายและทำให้หลายคนกลับมารักตัวเอง
- Illustrator:
- ลาเบย (Labiere)
- จับงานวาดมาตั้งแต่มัธยม จบออกแบบมาก็ยังวาดไม่ยั้ง ยังอยู่ร่วมกันในแวดวงงานรับใช้ไม่เคยหาย พร้อมๆกับความฝันในงานมิชชั่นนารี
- Editor:
- Perapat T.
- Blogger ผู้มากความสามารถในงานเขียน เป็นคริสเตียนที่เรียนสังคมวิทยา ฯ มาอย่างโชกโชน สเตตัสปัจจุบันเป็นนักเขียนอิสระ และ รับใช้พระเจ้าไปด้วย :)