15 กันยา 2017 ณ Viaduct Harbour
วันนี้อากาศดี ท้องฟ้าสีฟ้าจัง บรรยากาศเป็นใจให้มาเดินแจก CV* ตามคาเฟ่เพื่อหางาน
(แหม่ กลัวมาตั้งนานว่าจะต้องทำ เออ ก็ต้องทำแล้วไง!!!)
มันก็เหมือนอย่างที่ใครๆ เค้าว่ากันสินะ ชีวิตในเมืองนอกมันไม่ง่าย
นี่ขนาดว่าเตรียมตัวเตรียมใจมาแล้ว ก็ยังคิดว่า มันโคตรจะไม่ง่าย
ในที่ๆ มีแต่คนแปลกหน้า วัฒนธรรมแตกต่าง แค่ปรับตัวยังไม่พอ
ต้องทำอะไรมากกว่าที่อยากจะทำตลอดเวลาเพื่อเอาตัวรอด
ที่ยากที่สุดก็คงเพราะ เราต้องเผชิญทุกอย่างคนเดียว!
ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะเหงา เพราะปกติก็ไม่ค่อยสุงสิงกับใครอยู่แล้ว
ไม่เคยคิดว่าจะโหยหาความช่วยเหลือจากใคร ก็ปกติจัดการปัญหาเองได้
แต่ก็นี่ไง! สุดท้ายก็มานั่งหงอยอยู่นี่ และรู้สึกว่ามันเหนื่อยจังโว้ย!!!
คิดถึงเพื่อน คิดถึงคนที่บ้าน
คงเพราะสถานการณ์ตอนนี้ที่ดูตึงเครียดมั้ง
บางทีเราจำไม่ได้ว่าตัวเองในปีที่แล้วอยากมาอยู่ตรงนี้มากขนาดไหน
เริ่มมีคำถามว่าพาตัวเองมาลำบากที่นี่ทำไม?
ที่ทุ่มเทแทบตายเพื่อให้ได้มาที่นี่
เหตุผลคืออะไรกันแน่?
_______________
29 กุมภา 2016
ฝึกสอนใกล้เสร็จแล้วจ้าา
ปรากฎว่าฟันธงจนได้ว่าการเป็นครูสอนในโรงเรียนไม่ใช่สิ่งที่อยากทำแน่นอน 555+
ที่เสียเวลาเรียนมา 5 ปีคืออัลไล!?!?!
แล้วจะเอาไงกะชีวิตต่อเหรอนาวา?
อธิษฐานเผื่อชีวิตหลังเรียนจบมาตั้งแต่เริ่มฝึกสอน
จนถึงตอนนี้ก็เกือบปีแล้วสินะ
“ถ้าเรื่องที่อยากไปเมืองนอกเป็นน้ำพระทัยของพระเจ้าด้วยเหมือนกัน
ก็ขอให้มันหยั่งลึกลงในใจของเราไม่หายไปไหน แต่ถ้าไม่ใช่ ก็ขอพระเจ้านำไปทางอื่น”
เรายังจำความรู้สึกตอนที่ได้ไป Work & Travel ที่อเมริกาได้
รู้สึกชอบตัวเองที่เปลี่ยนไปหลังจากอยู่ที่นั่น
“ตัวเอง” ที่ทำอะไรหลายอย่างที่ไม่เคยคิดว่าทำได้
“ตัวเอง” ที่ก้าวออกจากความเป็นตัวเอง
“ตัวเอง” ที่ได้ภูมิใจกับตัวเองที่เติบโตออกจาก Comfort zone
บวกกับความบ้าภาษาอังกฤษมาตั้งแต่เด็ก จนตอนนี้ได้มาสอนคนอื่นแล้ว
เราอยากพูด ฟัง และเรียนรู้วัฒนธรรมเจ้าของภาษามากขึ้นไปอีก
อาจเพราะแบบนี้มั้ง เราถึงรู้สึกว่าเมืองนอกมีแรงดึงดูดต่อเราอย่างมหาศาล
และความรู้สึกนั้นไม่เคยหายไป
หรือว่านี่เป็นสิ่งที่พระเจ้าอาจจะนำจริงๆ ก็ได้นะ…
_______________
10 มีนา 2016 ณ Home Sweet Home
“อุตส่าห์เรียนครูมาตั้ง 5 ปีแล้วจะไม่เป็นครู เสียดายความรู้ เสียดายเวลา!”
“ไปเมืองนอกแล้วจะไปทำอะไร ภาษาตัวเองก็ได้อยู่แล้วนี่!”
“กว่าจะไปแล้วกลับมาอีก เสียเวลาไปอีก 3ปี เมื่อไหร่จะประสบความสำเร็จ!”
วันนี้เปรยๆ กับที่บ้านเรื่องแผนจะไปเมืองนอก
เหอะๆ เจอคำพูดแบบนี้เข้าไป…
ชีวิตเรา แต่คนช่วยเลือก ช่วยตัดสินใจเยอะจริงๆ
ไอ้คำว่า “ประสบความสำเร็จ” จริงๆ มันคืออะไร? ใครเป็นคนนิยาม?
แล้วใครตั้งไว้ว่าทุกคนในโลกนี้ควรจะ “ประสบความสำเร็จ” (ที่คืออะไรไม่รู้) ตอนอายุเท่าไหร่?
ฟหกด่าสวกาฟวด่า$!$!**(_$(&#^@)@
_______________
14 มีนา 2016
บางทีก็นึกอิจฉาคนอื่นเหมือนกันที่เค้าสามารถทำอะไรก็ได้ที่ครอบครัวอยากให้ทำ
เคยถามเพื่อนตอน ม.6 ว่าทำไมเลือกคณะนี้ มันก็บอกว่าพ่อแม่บอกให้เลือก
เออ… ง่ายดีนะชีวิตแก ถ้าเราทำได้แบบนั้นก็คงไม่ลำบากใจขนาดนี้
บางทีก็สงสารพ่อกับแม่ ที่เราไม่เลือกทำในสิ่งที่เค้าอยากให้เราทำ
ไม่ใช่ไม่พยายาม แต่รู้สึกว่ามันฝืนไม่ได้จริงๆ
แล้วการไม่ทำตามใจพ่อแม่นี่มันเป็นการไม่กตัญญูรึเปล่า?
_______________
17 มีนา 2016
หลังจากอธิษฐาน –> สับสน –> อธิษฐาน –> สับสน
ถึงเวลาที่พระเจ้าตอบซักที มีมุมมองใหม่อีกครั้ง
พระเจ้าบอกให้เรา “กตัญญู” ต่อพ่อแม่
แต่ “ความกตัญญู” คงไม่ใช่ “การพยายามเป็นอีกคน” ที่ไม่ใช่เรา
ในเมื่อพระเจ้าสร้างเรามา พระองค์ก็คงอยากให้เราเป็นเรา
และการกตัญญูก็ทำได้ โดยไม่ต้องทิ้งชีวิต ทิ้งความฝันตัวเอง
การเป็นลูกที่ดี ก็คือการเป็นตัวเธอนั่นแหละ และทำให้มันดีที่สุด!
พระเจ้าไม่ได้สร้างเรามาอย่างบังเอิญ แต่ด้วยความตั้งใจ
ถ้างั้นทุกอย่าง ทั้งความคิด ประสบการณ์ ความชอบ และความถนัดที่ชี้ไปทางภาษาอังกฤษนี่ก็คงไม่บังเอิญ
ใช่มั้ยคะพระเจ้า?
_______________
19 มีนา 2016
ไปค่ายคริสเตียนที่มีฝรั่งมาพูดเรื่องเป้าหมายขององค์กร
ขอโทษจริงๆ ค่ะที่ความสนใจไม่ได้อยู่ที่เนื้อหา
แต่พอได้ยินเค้าพูดภาษาอังกฤษออกมาตั้งแต่คำแรกนั่นแหละ
อู๊ยยยย หัวใจเต้นแรง เหมือนเวลาเราได้เห็นคนที่เราแอบชอบ ประมาณนั้นเลยยยยย
แต่ไม่ได้เกี่ยวกับคนพูด ความรู้สึกผีเสื้อบินหวือๆ ในท้องนั่นเพราะได้ยินภาษาอังกฤษ
ผีเสื้อเอ๋ย เธอคงเป็นสัญญาณบางอย่างจากข้างบนแน่ๆ
_______________
20 มีนา 2016
นึกถึงที่พี่เอลชอบพูดเวลาไปซื้อของด้วยกัน
“ซื้ออันที่เธอชอบที่สุดนั่นแหละ
เพราะเวลาเลือกอันที่ไม่ชอบทีไร เธอก็ไม่อยากใช้มัน
แล้วสุดท้ายก็ต้องกลับมาซื้ออันที่ชอบทุกที”
.
.
.
อืมมม แล้วเรื่องไปเมืองนอกล่ะ?
ถ้าไม่ตัดสินใจทำซะตอนนี้ แล้วจะคอยกลับมานึกถึงมันอยู่ตลอดรึเปล่า?
…. ใช่ ….
แค่คำตอบเดียว เธอคงรู้แล้วใช่ไหมนาวา ว่าต้องเลือกทางไหน!
(ติดตามอ่าน New Me in New Zealand ตอนต่อไปได้ในวัน พฤหัสบดี ที่ 13 กันยายน 2018
เวลา 19.00 น. ทางเว็บไซด์ www.choojaiproject.org หรือ
กดติดตามทางเพจเฟสบุ๊ค https://www.facebook.com/choojaiproject/)
Related Posts
- Author:
- หนึ่งในทีมผู้แปลชูใจ ผู้สืบทอดกิจการสายไหมของครอบครัว จบศึกษาอิงค์ แต่ไม่ได้อยากเป็นครูในระบบ มีความมุ่งมั่นที่จะตามหาฝันไปไกลถึงเมืองที่มีแกะมากกว่าประชากรในประเทศ
- Illustrator:
- tumtim
- เด็กสาววัยรุ่นพึ่งจบจิตวิทยามาหมาดๆ แต่มุ่งมั่นตั้งใจจะทำงานสายกราฟิก เธอผู้ยังหาค้นหาตัวเองคนนี้มีความสามารถมากมายที่ตัวเองไม่มั่นใจอยู่ตลอดเวลา เลยเจอพี่ชูใจจับมาใช้งานให้มั่นใจซักทีว่าตัวเองมีของ
- Editor:
- Jick
- บก.ชูใจ ผู้ใฝ่ฝันจะชูใจน้องๆ จากความพลาดของตัวเอง
