EP.4 (Season 1)

บททดสอบความเชื่อแม้วินาทีสุดท้าย (EP. 4 Season 1)


4 ตุลา

.

คุยกับเอเจนซี่ เลือกเรียนที่ไหนดี?

ที่ๆ อยากเรียนที่สุด

แต่ว่าแพงที่สุด

ปัญหาเรื่องเงินยังไม่จบสินะ

 

_______________

 

 

13 ตุลา

.

สรุปคือ ย่าจะให้ยืมเงินส่วนที่ขาด

สรุปคือ จะได้เรียนที่อยากเรียนแล้ว!!!

.

ก้าวไปสู่ชีวิตการเป็นผู้ใหญ่อีกก้าวแล้วสินะ

ต้องรับผิดชอบชีวิตตัวเองแล้วต่อจากนี้

ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดนั่นแหละ! ฮึบๆ !

 

_______________

 

 

28 พฤศจิ

.

สมัครเรียน และได้อีเมล์ตอบรับจากโรงเรียนเรียบร้อยแล้ว

แต่…. ยังไม่ได้เงิน เพราะติดปัญหาเรื่องการขายที่ดิน

.

ความหวั่นใจมาอีกแล้ว

จะทันเวลาที่จะไปรึเปล่า

จะมีปัญหาอะไรเกิดขึ้นอีกรึเปล่า

ถ้าเกิดสุดท้ายแล้วไม่มีเงินล่ะ?

.

แต่พระเจ้านำมาขนาดนี้แล้ว

จากวันที่ไม่มีความเป็นไปได้เลย

จนถึงวันที่ได้สมัครไปเรียนจริงๆ

พระเจ้าไม่ผิดพลาดแน่ๆ

.

“เชื่อและวางใจต่อไปนะ นาวา”

 

_______________

 

 

6 มกรา

.

ได้เงินแล้ววววว!!!

จ่ายค่าเรียนเรียบร้อยแล้วด้วย!!!

รู้สึกแปลกๆ เหมือนฝันไป นี่จะได้ไปจริงๆ ละเหรอเนี่ย!

ก่อนวันเกิดหนึ่งวันพอดี

เป็นของขวัญวันเกิดที่ดีจริงๆ ค่ะพระเจ้า

ต่อไปก็รอเอกสารและทำวีซ่าสินะ

 

 

_______________

 

 

17 มีนา

.

หนึ่งปีที่เริ่มตัดสินใจออกจาก comfort zone มานี้สอนให้รู้ว่า

อย่าพึ่งตายใจไปเวลาที่เหตุการณ์ปกติ

จงเตรียมจิตใจให้พร้อมออกรบตลอดเวลา!

เหลืออีก 1 อาทิตย์ก่อนเดินทาง

วีซ่ายังไม่มาเลย!!!

ไม่รู้ว่ามีปัญหารึเปล่า

หาที่พักก็ไม่ได้เพราะวีซ่ายังไม่มา

ตั๋วเครื่องบินก็ซื้อไม่ได้เพราะไม่รู้ว่าจะได้บินอยู่รึเปล่า

ความกระวนกระวายของแม่ก็ไม่ช่วยให้เราใจเย็นลงเลย

อ๊าาาากก!!!

 

_______________

 

 

20 มีนา

.

ในที่สุด วีซ่าก็มาถึงซะที

โอ๊ยยยย ขอบคุณพระเจ้า!

.

คนอินเดียที่เคยถามข้อมูลเรื่องโรงเรียนถามว่าเราได้ที่พักรึยัง

เค้าช่วยติดต่อเพื่อนเค้าให้เราเช่าห้องอยู่ได้

และบ้านนั้นก็อยู่ใกล้โรงเรียนพอดี

.

เอาล่ะ เป็นไงเป็นกัน หาที่พักไม่ทันอยู่แล้ว

อยู่บ้านนี้ไปก่อนแล้วกัน

ขอบคุณพระเจ้าสำหรับความช่วยเหลือที่มาทันเวลา (อีกครั้ง!)

 

_______________

 

 

27 มีนา

.

ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง….

บรรยากาศในสนามบินดูแปลกไป

ความรู้สึกที่จะได้บินไปเมืองนอกครั้งนี้ก็แปลกไป

ความตื่นเต้นดีใจที่ได้ทำตามความฝันซะที ก็มีความโหวงเหวงปนอยู่

.

ภาพของทุกคนในบ้านและผองเพื่อน

ทุกคนรวมถึงยายที่ยอมนั่งรถเข็นที่แกเกลียด พร้อมให้เงิน 500 บาทไว้เอาไปซื้อขนมกิน

ภาพนั้นดูน่ารัก แต่ก็ยิ่งตอกย้ำว่าเรากำลังจะก้าวไปสู่พื้นที่ใหม่ที่ไม่มีคนเหล่านี้

พื้นที่ใหม่ที่เราไม่รู้อะไรเลย

ไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง หรือมันจะยากขนาดไหน

และเราต้องเผชิญหน้ากับสิ่งเหล่านั้น “ด้วยตัวเอง”

.

ปีที่ผ่านมาคงเป็นเหมือนการฝึกที่จะเดินไปทุกก้าวกับพระเจ้าด้วยความเชื่อ

แต่ปีนี้ที่กำลังมาถึง คงเป็นสนามจริงที่เราต้องลงเล่นสินะ!

คงมีสิ่งที่ยากกว่าเดิมรออยู่ข้างหน้า

แต่… พระเจ้าคะ ลูกได้มองเห็นการจัดเตรียมและการอยู่ด้วยของพระองค์ในปีที่ผ่านมา

และที่พระเจ้าได้ฝึกลูกให้ไว้วางใจพระองค์ในเวลาแห่งความทุกข์ยาก

ลูกก็รู้ว่าลูกจะผ่านปีนี้ไปได้เหมือนกัน

 

 

and it begins…

my journey with God : )


(ติดตามอ่าน New Me in New Zealand ภาคต่อไปได้เร็วๆนี้
ทางเว็บไซด์ www.choojaiproject.org หรือ
กดติดตามทางเพจเฟสบุ๊ค https://www.facebook.com/choojaiproject/)


Previous Next

  • Author:
  • หนึ่งในทีมผู้แปลชูใจ ผู้สืบทอดกิจการสายไหมของครอบครัว จบศึกษาอิงค์ แต่ไม่ได้อยากเป็นครูในระบบ มีความมุ่งมั่นที่จะตามหาฝันไปไกลถึงเมืองที่มีแกะมากกว่าประชากรในประเทศ
  • Illustrator:
  • tumtim
  • เด็กสาววัยรุ่นพึ่งจบจิตวิทยามาหมาดๆ แต่มุ่งมั่นตั้งใจจะทำงานสายกราฟิก เธอผู้ยังหาค้นหาตัวเองคนนี้มีความสามารถมากมายที่ตัวเองไม่มั่นใจอยู่ตลอดเวลา เลยเจอพี่ชูใจจับมาใช้งานให้มั่นใจซักทีว่าตัวเองมีของ
  • Editor:
  • Jick
  • บก.ชูใจ ผู้ใฝ่ฝันจะชูใจน้องๆ จากความพลาดของตัวเอง