ผู้เขียน: พี-พีรพัฒน์
คุณเคยเห็นรูปผู้คนที่ติดอยู่บนผนังบ้านของใครสักคนรึเปล่า รูปเหล่านั้นเป็นที่ระลึกถึงสมาชิกในครอบครัวผู้ล่วงลับ คล้ายกับประกาศนียบัตรที่คนเอามาติดที่ฝาบ้านให้สมาชิกในบ้านได้ชื่นชม แต่ต่างตรงที่รูปบุคคลที่จากไปบนผนังนั้น เป็นเหมือนกับประกาศนียบัตรแห่งความสูญเสีย ที่ยิ่งมีแขวนที่ฝาบ้านมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเป็นเรื่องหน้าเศร้าใจมากเท่านั้น และทุกครั้งที่มีแขกมาเยี่ยมบ้านเขาก็มักจะถามถึงคนในรูปเหล่านั้นให้เจ้าของบ้านได้หวนรำลึกเรื่องราวต่างๆ ของผู้ที่จากไป
.
บนผนังบ้านของผมมีกรอบรูปแบบนั้นอยู่ 7 รูป แต่เดิมมีเพียง 2 คนที่ผมไม่เคยมีโอกาสได้รู้จัก ท่านทั้งสองคือพ่อและคุณทวดซึ่งเสียชีวิตไปก่อนผมเกิดหลายสิบปีนัก รูปสองรูปแขวนอยู่นานหลายปีจนผมเริ่มเติบโต แต่ภายในเวลาเพียงไม่กี่ปีต่อมาก็มีรูปเพิ่มมาอีก 5 ใบ ถูกแขวนไว้ในเวลาใกล้ๆ กัน… และนั่นคือความสูญเสียในชีวิตของผม
_________________________
พี่ชายของผมรถคว่ำตอนผมอยู่ ม.4 ซึ่งในตอนนั้นผมเพิ่งเริ่มรู้จักพระเจ้า สมาชิกที่คริสตจักรต่างช่วยกันอธิษฐานเผื่อ แต่อาการของเขาก็ไม่ได้ดีขึ้น หลังจากผ่าตัดสมอง 2 ครั้ง ผมก็สูญเสียเขาไป ซึ่งก่อนหน้าเหตุการณ์รถคว่ำของพี่ชาย ผมได้สูญเสียคุณย่าให้กับโรคเบาหวานเรื้อรัง อาการของคุณย่านั้น เป็นเรื่องที่ครอบครัวได้เตรียมใจเอาไว้บ้าง แต่การสูญเสียบางครั้งก็เป็นเรื่องที่เราคาดไม่ถึง หรือมาอย่างปัจจุบันทันด่วน เช่นเหตุการณ์ของคุณพ่อของผมที่เกิดอาการหัวใจวายเฉียบพลันและเสียชีวิตในไม่กี่นาทีหลังจากนั้น เหตุการณ์นั้นนับเป็นการสูญเสียสมาชิกในครอบครัวครั้งแรก ซึ่งร้ายแรง และสะเทือนใจที่สุดในชีวิตของผม
.
การสูญเสียคือเรื่องน่าเศร้า และไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น แต่ความจริงก็คือ วันหนึ่งเราจะต้องเผชิญกับความสูญเสียแน่นอน การที่เรามีพระเจ้าในชีวิตไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ต้องเผชิญหน้ากับการสูญเสียคนที่เรารัก หรือไม่ได้เป็นหลักประกันว่าเราจะไม่ตาย แต่การที่เรามีพระเจ้าจะทำให้เรามีสันติสุขในการดำเนินชีวิต และผ่านเหตุการณ์เหล่านั้นได้โดยไม่สิ้นหวัง ในพระคำของพระเจ้า กล่าวว่า
เรารู้ว่า พระเจ้าทรงช่วยคนที่รักพระองค์ให้เกิดผลอันดีในทุกสิ่ง คือคนทั้งปวงที่พระองค์ได้ทรงเรียกตามพระประสงค์ของพระองค์ (โรม 8:28)
เวลาที่ผมได้อธิษฐานและสงบอยู่ต่อพระเจ้าในช่วงเวลาเหล่านั้นทำให้ผมได้เรียนรู้ว่า แม้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามในชีวิต หรือเราจะพบความความสูญเสียอะไรก็ตาม ตราบใดที่เรายังมีพระเจ้า ชีวิตของเราจะยังมีความหวังอยู่
.
การสูญเสียคนที่เรารัก อาจนำมาซึ่งความเสียใจ แต่พระเจ้าเป็นผู้เล้าโลมใจของเรา
เมื่อความกังวลในใจของข้าพระองค์มีมาก การเล้าโลมของพระองค์ก็หนุนจิตใจของข้าพระองค์ให้ชื่นบาน (สดุดี 94:19)
ซึ่งบ่อยครั้งที่พระเจ้าหนุนใจผมผ่านพี่น้องคริสเตียนที่มาเยี่ยมเยียนหรือมาหนุนใจ “ขอพระเจ้าทรงอยู่ด้วย” “ขอพระองค์เล้าโลมใจ” “ขอความรักของพระองค์ปกคลุมเขาไว้” คำอธิษฐานเหล่านี้คือคำที่ผมมักได้ยินในเวลาที่มีพี่น้องคริสเตียนมาอธิษฐานเผื่อที่บ้าน การได้ยินคำอธิษฐานที่พี่น้องเหล่านั้นทูลขอต่อพระองค์ครั้งแล้วครั้งเล่า ก็เหมือนกับได้รับการย้ำเตือนจากพระเจ้าว่า พระองค์ยังทรงอยู่เคียงข้างผม และพระองค์ไม่เคยทอดทิ้งในวันยากลำบาก ไม่เพียงแต่ผมซึ่งเป็นคริสเตียนคนเดียวในบ้านที่ได้รับการปลอบประโลมเท่านั้น แต่คนในครอบครัวของผมซึ่งยังไม่รู้จักกับพระเจ้าก็ได้รับการปลอบประโลมจากพี่น้องคริสเตียนด้วย เหตุการณ์เหล่านั้นทำให้ผมได้เรียนรู้ว่า ความรักของพระเจ้าผ่านพี่น้องคริสเตียนเปรียบเสมือนความหวังที่เปล่งแสงออกมาอย่างชัดเจนในช่วงเวลาแห่งความมืดมิดเช่นนี้ และความรักของพระเจ้าสามารถเยียวยาความเศร้าสลดในจิตใจของผู้คนได้
_________________________
ครั้งหนึ่งเมื่อผมมองดูรูปบนผนังเหล่านั้น ความคิดถึงผู้คนเหล่านั้นและเรื่องราวในอดีตมักย้อนกลับมาเตือนความทรงจำจนน้ำตาไหล ผมเคยถามพระเจ้าว่า ทำไมผมต้องพบกับเหตุการณ์แบบนี้ด้วย ในเวลาซึ่งผมยังคร่ำครวญอยู่ในความทุกข์ใจ ผมเปิดอ่านพระคัมภีร์ทั้งน้ำตาและพบกับข้อความหนึ่งในนั้น
พระองค์ทรงนับการระหกระเหินของข้าพระองค์ ทรงเก็บน้ำตาของข้าพระองค์ใส่ขวดของพระองค์ไว้ น้ำตานั้นไม่อยู่ในบัญชีของพระองค์หรือ (สดุดี 56:8)
ผมก้มลงและร้องไห้หนักกว่าเดิม แต่ไม่ใช่เพราะความเสียใจ หากเป็นเพราะความตื้นตันใจอย่างมากที่ได้รู้ว่า พระเจ้าพระบิดาทรงรักผมมากมายขนาดนี้ พระองค์ไม่เคยทอดทิ้งผม และผมยังคงเป็นลูกของพระองค์อยู่ การได้รับรู้ว่าพระองค์ทรงสนพระทัยในทุกเรื่องราว ทุกรายละเอียดในชีวิตของเรานั้นมันทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นใจมากจริงๆ
.
เราอาจไม่สามารถแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้วได้ แต่เราต้องเป็นผู้เลือกว่า เราจะจมอยู่กับความสูญเสีย และเฝ้าคิดถึงแต่ความสูญเสียเหล่านั้น หรือเราจะมองที่พระคุณและพระกรุณาของพระเจ้าแล้วก้าวเดินต่อไป สุดท้ายนี้ผมอยากจะบอกกับคุณว่า ไม่ว่าคุณจะเผชิญกับสิ่งไหน หรือจะต้องสูญเสียอะไรไปก็ตาม สิ่งหนึ่งที่จะอยู่กับคุณเสมอและคุณไม่มีวันสูญเสียมันไปจากชีวิตของคุณได้ ก็คือ “ความรักของพระเจ้า” เพราะพระเจ้าได้บอกกับเราไว้ในพระคัมภีร์ว่า
เราได้รักเจ้า ด้วยความรักนิรันดร์ (เยเรมีย์ 31:3)
และนั่นเป็นความจริงแท้แน่นอน พระเจ้าจะอยู่กับเราแน่ และไม่ทอดทิ้งเรา แม้ในวันแห่งความสูญเสียก็ตาม
.
#ประกาศนียบัตรแห่งความสูญเสีย
#choojaistory เพราะเรารู้ว่าทุกคนมีเรื่องเล่า… ชูใจจึงชวนมา ‘แชร์’ และ ‘ส่งต่อ’ เรื่องราวที่พระเจ้าทรงทำในชีวิตของคุณเพื่อ ‘ชูใจ’ คนอื่นต่อไป ( 
คลิกเพื่ออ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ >> ชูใจชวนแชร์ )
Related Posts
- Author:
- Blogger ผู้มากความสามารถในงานเขียน เป็นคริสเตียนที่เรียนสังคมวิทยา ฯ มาอย่างโชกโชน สเตตัสปัจจุบันเป็นนักเขียนอิสระ และ รับใช้พระเจ้าไปด้วย :)
- Illustrator:
- Emma C.
- เด็กสาวหน้านิ่งจากเมืองกรุง มุ่งหน้าใช้ชีวิตในเมืองเหนือ พระเจ้านำให้ได้มาทำงานกับชูใจ เธอผู้นี้มีความสามารถหลากหลาย ทั้งวาดภาพ เขียน เรียบเรียง และเอาขามาพาดคอระหว่างนั่งทำงาน เธออินกับการสะกดคำให้ถูกต้องตามราชบันฑิตฯ และมีรสนิยมวินเทจผิดจากความเป็นเจนวาย เป็นหนึ่งใน Avenger ทีมบก.ที่จะมาช่วยชูใจผู้อื่นกัน
