Q : ผมมีคำถามครับ คือ…ผมกับแฟนเป็นคริสเตียนทั้งคู่ เราเพิ่งเรียนจบ แล้วก็จะย้ายไปทำงานที่ต่างจังหวัดด้วยกัน
แต่พอบอกเรื่องนี้กับผู้ใหญ่ในโบสถ์ ก็ไม่มีใครเข้าใจ บอกว่าเราไม่ควรไปด้วยกัน เค้ากลัวเราจะผิดพลาด พี่ๆ ชูใจว่าผมควรทำไงดีให้ผู้ใหญ่เข้าใจ พวกเราแค่ย้ายไปทำงานใกล้ๆ กันแล้วก็แค่พักอยู่หอใกล้ๆ กัน ไม่ได้อยู่หอเดียวกันซะหน่อยอะครับ
เจเจ้: Congratulation นะจ้ะ ! เรียนจบ ทำงาน เก็บเงิน แต่งเลยมั้ยยยยย ฮิ้ววววว เอาเป็นว่า เรื่องที่ทางโบสถ์ของเราห่วง มันก็คงมีหลายเรื่องที่ผู้ใหญ่ที่เค้ามีประสบการณ์มากๆ จะคิดจินตนาการไปได้ ไม่แปลกเลยจ้าที่ผู้ใหญ่ในโบสถ์เค้าจะหวงห้าม ซึ่งมันก็มาจากความห่วงใยนั่นเอ๊งงง (แม้บางทีเราอาจจะรู้สึกว่าเค้าเก่า คิดไม่เหมือนเราก็เหอะ ก็เข้าใจความวินเทจเค้าหน่อยไง)
งั้นเอาอย่างนี้ดีมั้ย? เราลองมาแกะรอยเรื่องที่เค้ากลัวจะพลาด ว่า มันคือเรื่องอะไรกันแน่ เจเจ้ต้องแปลงร่างเป็นโคนัน 555+
1. อาจจะกลัวความรักที่ไม่เป็นดั่งใจ
ถ้าหากนะ ย้ำ “ถ้า” เราย้ายบ้านลงหลักปักฐานเช็คอิน มัดจำค่าหอ เพื่อนจัดปาร์ตี้เลี้ยงส่ง 10 วัน วางมืออธิษฐาน ไปส่งขึ้นรถ ยืนโบกมือปาดน้ำตา ทุกคนอาลัยอาวรถึงการย้ายไปของเรางี้ แล้วพอเราไปได้สักพัก เกิดทะเลาะกันไม่เข้าใจกัน จนเราตัดสินใจแยกทางกัน (หมายถึง มันมีความเป็นไปได้อะนะจ๊ะ) เราจะทำยังไงต่อไปดี? คงร้องเพลง “อยู่ต่อเลยได้ไหมมม…” ไม่ออกแน่ เหอๆ
ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนั้นจริงๆ ต้องอยู่ในสภาวะความเครียด หดหู่ และเศร้ามากๆ เนี่ย เราจะทำอะไร? จะไปปลดปล่อยก็ไม่มีเพื่อน หรือถ้ามีเพื่อน จะเป็นเพื่อนแบบที่ให้กำลังใจเราอย่าง “เมามาย” หรือเพื่อนที่ชูใจเราได้อย่าง “มากมาย” ? อันนี้เจเจ้ก็ไม่รู้ววว เพราะธรรมชาติรอบด้านของเรากำลังจะเปลี่ยนไปเมื่อย้ายไปอยู่ที่นั่น ไม่มีคนคุ้นเคยที่คอยช่วยคอยเข้าใจอยู่ใกล้ๆ เพราะไม่ว่าเราจะโตจนอายุเท่าไหร่ เราก็ยังคงต้องการคนที่คอยรับฟัง คนที่เราไว้ใจ พึ่งพาได้อยู่ใกล้ๆ พูดมาซะยืดยาว ก็แค่จะบอกว่า จะย้ายกลับมาอีกทีมันเรื่องใหญ่ ต้องหอบทั้งความรู้สึก หอบทั้งผ้าผ่อน อะไรต่อมิอะไรอีกเยอะแยะที่ต้องจัดการ ผู้ใหญ่เค้าอาจจะมองไปอีก 648 วันข้างหน้าแล้วว่าถ้าเรื่องมันถึงทางแยกขึ้นมา มันคงจะวุ่นวายน่าดู ยู้ฮู
2. อาจจะกลัวสายตาไซคอป
ว่าด้วยความเป็นคนไทย ยังไง้ ยังไงก็ใส่ใจเรื่องสายตาผู้คน แม้คนไทยใจอิสระก็จริง แต่เราไม่ได้เป็นอิสระจากคำพูดและความคิดของอื่นรอบตัว ว่าง่ายๆ คือ โดนเม้าท์กันไปต่างๆ นานา การวางตัว ฝั่งของผู้ชายไม่น่าห่วงค่ะ แต่หญิงไทยมีอิมเมจที่ต้องรักษาอยู่นะ คือเจเจ้ไม่เคยเห็นจะได้ยินคนเม้าท์ว่า “อุ้ยต๊ายย ลูกชายหนีตามผู้หญิงไปช่ะ?” ไม่มี๊ (เสียงสู๊ง) เป็นฝั่งผู้หญิงซะมากกว่าที่จะโดนอย่างแรงแทงกระดูก ผู้ใหญ่เค้าอาจจะเป็นห่วงเราเรื่องนี้ เพราะเค้าอยากปกป้องเรา จากความไม่ยุติธรรมของคำพูดของคนที่ไม่รู้เรื่องเราจริงๆ ถึงขิงถึงไส้
เราห่วงเรื่องนี้มั้ยอ่า? ขอถามน้องผู้ชายนะว่า เรารู้สึกยังไงถ้าแฟนเราจะถูกเพื่อนเม้าท์แบบนั้น?
3. อาจจะกลัวว่าเราพลาดเรื่องชิคกะปู้วว
555+ เจเจ้แต่งงานละนะ ไม่เขิลอายยยย คืออออ คนรักกันก็อยากใกล้ชิดกันชิ้ป่ะ คืออออไอ่ความตั้งใจที่เราจะย้ายไปอยู่ใกล้ๆ กันก็เพราะเรารักกันไง ไม่อยากห่างไกล แต่ขั้วบวกขั้วลบของผู้หญิงและผู้ชาย ไม่ได้ดึงดูดให้แค่บ้านใกล้กันนะคะ มันจะก่อให้เกิดเรื่องเพศสัมพันธ์ด้วยช่ะ!! เรื่องเซ็กซ์ เป็นความผูกพันระหว่างคู่ครอง แต่มันเป็นความบาปเมื่ออยู่นอกการสมรสนะคะ ฮิ้ววว เราจะตกอยู่ในการทดลองแน่ๆ ถ้าเราอยู่ด้วยกันในที่ลับตาผู้คน ยิ่งถ้ามีคนที่เราไม่รู้จัก และไม่มีใครที่เราต้องแคร์แล้ว เราอาจจะรู้สึกปลอดภัยที่จะทำบาป (โห๊วว แร๊งงส์ >.<) คำว่า มีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร นี่มันวัยไหนกันหร๊า?! จะวัยไหน ถ้ายังไม่แต่งงานก็นำมาซึ่งมหกรรมการอัศจรรย์ใจได้ทั้งนั้น เจเจ้ว่าผู้ใหญ่คงเห็นผลเสียมารุ่นแล้วรุ่นเล่าไงหล่ะ เค้ารู้ค่ะว่า “ความเจ็บปวดจากความสัมพันธ์ที่ผูกพันในเพศสัมพันธ์ไปแล้ว (โอ่ย หลายพันเกิน) มันเจ็บแน่นตราตรึง” โดยเฉพาะผู้หญิง
พระเจ้ามีเหตุผลในเรื่องเพศสัมพันธ์นะ… พระองค์ออกแบบเรื่องนี้มาแบบ “ดี๊ดี” พระเจ้าให้สิ่งนี้เป็นเครื่องบ่งบอกความสนิทสนมของชายหญิงที่แต่งงาน เป็นการรู้จักกันแบบหมดเปลือก โอ้โห ไม่เหลืออะไรเลย! อ่ะ ไม่ได้ลามก นี่พูดจริง ก็กว่าเราจะเผยให้ใครขนาดนี้ คือมันต้องใช้ความกล้าหาญ และความไว้วางใจอย่างมากเลยจริงม๊ะ? แน่นอน เราต้องเลือกคนที่เราไว้ใจที่สุด และก็ต้องเป็นคนเดียว แต่ถ้ามันไม่ใช่อ่า? คือ มันทั้งเจ็บ ทั้งขายหน้าที่กล้าไว้ใจใครสักคนนึงไปไง ผู้ใหญ่ไม่ได้หัวโบราณหรอกนะ เพราะความเจ็บปวด รวดร้าวในเรื่องนี้มันไม่เคยโบราณตามกาลเวลาเลย มันเจ็บขนาดไหนในสมัยก่อน สมัยนี้มันก็เป็นแบบนั้น เป็นความเจ็บที่ไม่ตกเทรนด์เลยนะ ความเจ็บมันยังคงหายใจอยู่ววว์
เจเจ้รู้สึกประทับใจเรื่องของเรานะ การที่มีผู้ใหญ่ที่ห่วงใย มันกำลังแปลง่ายๆ ว่า เรามีค่าสำหรับเค้าแค่ไหน การที่มีคนคอยระวังหน้าระวังหลังให้เรา มันเป็นความจริงใจที่หายากมากเลยนะ ผู้ใหญ่ที่ดูไม่เข้าใจก็อาจจะเหมือนมิตรแท้อย่างที่ในพระคัมภีร์บอกไว้ว่า
“บาดแผลที่มิตรทำก็สุจริต
แต่การจุบของศัตรูนั้นก็หลอกลวง”
– (สุภาษิต 27:6)
เจเจ้มองว่า ผู้ใหญ่ที่โบสถ์อาจจะเป็นมิตรที่ทำให้เรารู้สึกเคือง รู้สึกเขาไม่เข้าใจวัยรุ่น บาดแผลนั้นอาจจะเกิดจากความคิดเห็นของเค้า แต่เจเจ้ว่า คนที่เตือนเราตรงๆ ดีกว่าคนที่ไม่มาพูดอะไรกับเรา แล้วรอคอยดูความพินาศย่อยยับจากความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของเรา มาซ้ำเติมเราทีหลัง คนแบบนี้ต่างหากที่ไม่ได้รักเราจริง
คนที่รักเราจริง เค้าไม่มองแค่ว่าเราจะมีความสุขกับสิ่งนั้นแค่ไหน แต่เค้าจะมองผลเสียในความสุขนั้นด้วย
เพราะความสุขที่แท้จริงหลายครั้งไม่ได้เกิดจากการทำอะไรอย่างที่เราชอบหรือพอใจเสมอไป ความสุขที่แท้จริงมันจะยั่งยืนแม้ในความทุกข์ และส่งผลดีมากกว่าที่คิดหมายไว้ในใจแน่นอน
สุดท้าย เจเจ้ทำได้แค่เดาว่าผู้ใหญ่จะคิดยังไง คือสวมวิญญาณแม่เราบ้าง ผู้ใหญ่ในโบสถ์บ้าง แต่เจเจ้ก็ไม่เก็ทถึงความจริงของท่านผู้นั้นอยู่ดี อาจจะมีเหตุผลที่น่าฟังมากกว่าที่เจเจ้จะจินตนาการได้นะ เจเจ้ขอให้เรา ลองไปพูดคุยกับท่าน เพื่อตรวจสอบสมมุติฐาน ไปรู้ให้ได้ว่าความจริงคืออะไรกันแน่ ไม่ต้องกังวลนะ ลองนั่งฟังเสียงหัวใจของผู้ใหญ่ในโบสถ์ของเราดูสิ และลองพูดและคุยกับผู้ใหญ่ที่เราไว้ใจสักคน ให้คอยเคียงข้างเรากับการตัดสินใจครั้งนี้
รู้สึกอิ่มใจยังไงก็ไม่รู้อ่า ลองดูนะครับผม
ด้วยรักและชูใจ
#โคชเจเจ้
คอลัมน์ Love Coach บทความถามตอบปัญหาหัวใจ ปรึกษาปัญหาความรักแบบพี่อ้อยพี่ฉอดเวอร์ชั่นคริสเตียน ติดตามอ่านได้ในเว็บชูใจทุกวันอังคารสีชมพูวววววนะจ๊ะ
Related Posts
- Author:
- โค้ชเจเจ้ : ผู้คร่ำหวอดในวงการให้คำปรึกษาน้อง ๆ วัยวุ่นเรื่องหัวใจ มี passion และภาระใจในการรับใช้พระเจ้าด้านให้คำปรึกษากับวัยรุ่น เจเจ้บอกว่า "งดฝากร้าน แต่ฝากปัญหาหัวใจไว้ให้ปรึกษาได้จ้าาาา"
- Illustrator:
- Wilah
- เด็กสาวขี้อาย ชอบนอน รักแมว และมีภารกิจแจกความแฮปปี้ผ่านเพจ HappyHoly ของเธอ ลายเส้นภาพการ์ตูนที่สวยสะดุดตา ทำให้ต้องจีบมาร่วมชูใจกันนนน ขอแค่เลี้ยงชาเขียวก็พอ อะไรจะใจดีขนาดนี้ๆๆๆ
- Editor:
- วอร์ วรรัก
- Editor สาวเรียบเรียงหลายบทความในชูใจ เธอผู้มีภาษาละมุนละไม กระดุ้มกระดิ้ม และยังมุ่งมั่นรับใช้พระเจ้าและมีภาระใจในการทำงานด้านให้คำปรึกษากับวัยรุ่น เลยต้องดั้นด้นไปอยู่เมืองสิงโตพ่นน้ำเพื่อเรียนต่อด้านนี้!
